Indicaties

Wanneer is een onderzoek en behandeling van een osteopaat nu nodig? Onderliggende problemen uiten zich in verschillende symptomen en vaak wisselend of op verschillende manieren. Een grondig osteopathisch onderzoek is noodzakelijk om vast te stellen waar de oorsprong van het probleem zit. Om toch een beeld te geven waarbij osteopathie inzetbaar is, staan hieronder enkele voorbeelden beschreven die bij het paard, de hond of kat van toepassing zijn:

* Bij verschillende klachten aan het bewegingsapparaat zoals rug, heup of knieklachten. Onregelmatig of "kreupel" lopen

* Degeneratieve aandoeningen zoals artrose. Zie onderaan de pagina een uitgebreide toelichting hierover

* Rijtechnisch gerelateerde problemen bij het paard zoals moeite met nageven, inbuigen of ondertreden. Maar ook moeite met schakelen voor of na de sprong, temporegelingen, staken etc

* Sportgerelateerde blessures

* Singelnijd, headshaken, kopschuw en andere vormen van gedrag die afwijkend zijn

* Bij klachten vanuit het viscerale systeem zoals darm, lever, maag

* Bij (plotse) gedragsverandering die niet verklaarbaar is; hier kan een onderliggen fysiek probleem ten grondslag liggen

* Huidproblemen:mok, hot spots, problemen met vachtverwisseling, slechte wondgenezing etc

* Overgevoeligheid bij aanraken of borstelen 

* Hoefproblemen zoals brokkelhoeven, laminitis, hoefkanker etc

* Vruchtbaarheidsklachten bij de merrie, teef of poes

* Problemen met het darmstelsel of de ontlasting

* Algehele weerstand

* Pulmonale klachten zoals chronisch hoesten

* Stofwisselingsproblemen, bijvoorbeeld ongewild gewichtsverlies ondanks voldoende voeding

* Blessures die steeds weer opspelen

* Hernia of cauda equina syndroom

* Afwijkingen aan het bewegingsapparaat zoals heupdysplasie e.d 

* Na een operatieve (buik) ingreep met in acht neming van het weefselherstel

* Herstelperiode na ziekte

Mocht uw paard, hond of kat klachten hebben die niet hier beschreven staan, schroom dan niet om middels het contactformulier of via mail contact op te nemen en uw vragen te stellen. Bovenstaande voorbeelden zijn maar een greep uit de vaak voorkomende problemen of symptomen. Daarnaast is het raadzaam om PREVENTIEF te werken zodat de kans op het ontwikkelen van klachten wordt voorkomen. Wij zijn van mening dat het aan te raden is om paarden en honden 1 á 2 maal per jaar te laten onderzoeken en indien nodig te behandelen, zeker als ze actief zijn in de sport. Elk dier kan wel eens een keer onderuit gaan of een buiteling maken bij het spelen, waardoor er in de wervelkolom een bewegingsbeperking kan ontstaan. Dit hoeft op korte termijn geen probleem te zijn of veroorzaken, wel kan dit op lange termijn voor verstoringen gaan zorgen. Tevens kan bij (of na) ziekte de beweeglijkheid van de organen verstoord raken, waardoor er functiestoornissen ontstaan.  Als bij het onderzoek blijkt dat een behandeling niet nodig is, wordt alleen het consult in rekening gebracht, kijk bij het tabblad werkwijze wat dit inhoudt. Indien bij een onderzoek een doorverwijzing naar een dierenarts eerst wenselijk is, zal dat met u besproken worden. Onze praktijk is gespecialiseerd in de behandeling van paarden en honden, maar ook voor uw kat kunt u bij ons terecht.

Osteopathie en artrose. (tekst van Stefan Alan ICREO)

Tijdens een osteopathiebehandeling van een paard of van een hond komt het gesprek met de eigenaar vaak op het onderwerp “artrose”. Soms is een een diagnose gesteld aan de hand van röntgen-foto’s, of door een klinisch onderzoek, of vaak is er een vermoeden van artrose. We kennen de aandoening allemaal wel al is het maar uit de dagdagelijkse gesprekken met vrienden, kennissen of familieleden; iedereen kent wel iemand die verschrikkelijk lijdt door deze aandoening. We willen met jullie ingaan op 2 aspecten rond artrose, namelijk wat is het, en hoe kijkt de osteopathie tegen het probleem aan. 

Artrose is een degeneratieve aandoening van de gewrichten, met andere woorden: slijtage van de gewrichten, dus eigenlijk een normaal verouderingsproces, vergelijk het met je auto: door hem te gebruiken verslijt hij (langzaamaan). Ons lichaam ook: van het ogenblik dat een lichaam volgroeid is, begint het te verslijten. De tendens tot afbraak wordt groter dan de tendens tot opbouw. Jammer maar helaas. Tot zover niets aan de hand want iedereen (mens of dier) zal op zekere leeftijd tekens van artrose gaan vertonen. Maar……die veroudering/slijtage hoeft niet synoniem te zijn van pijn lijden. De artrose wordt pas een probleem als het slijtageproces in een gewricht niet gelijkmatig over het gewrichtsoppervlak verdeeld is, met andere woorden als de druk op één gedeelte van het gewricht veel groter is dan op de rest van het gewrichtsoppervlak. Onze gewrichten zijn namelijk zo geconstrueerd dat er bij ideale uitlijning van het gewricht slechts een minieme slijtage optreedt. Dus hoe gelijkmatiger de drukverdeling in het gewricht, hoe minder slijtage zal optreden. 

Door alles wat ons lichaam gedurende het leven te verduren krijgt treden hier en daar wel letsels op, die na een aantal jaren hun sporen gaan nalaten.
Een voorbeeld: een voetballer heeft gedurende zijn jarenlange sportieve carrière heel wat schoppen en slagen te verduren gekregen, daarbij ook wat enkelverstuikingen, en een scheenbeenbreuk. De optelsom van al deze oude kwetsuren kan ervoor zorgen dat de belasting on de gewrichten niet meer is zoals ze oorspronkelijk fysiologisch zou moeten zijn. Zo zullen een bevalling, een operatie, een auto-ongeval, etc….. eveneens voor gevolg hebben dat het lichaam niet meer “intact” is. Ook blokkades in de wervelzuil zullen niet zonder gevolgen blijven want hierdoor zal een onevenwicht in bepaalde spiergroepen ontstaan waardoor de tractie van de omgevende spieren op de gewrichten veranderd is. En veranderd betekent niet meer optimaal, dus vroegtijdige slijtage. Wat kunnen we daaraan doen? Lijdzaam toezien? Allerminst! Osteopaten zijn ervoor opgeleid om die onevenwichten in het lichaam op te sporen en te trachten om hen zo goed mogelijk weer te corrigeren. Dit geldt op gebied van spieren en gewrichten maar ook de organen en ingewanden hebben hun invloed, ook zij kunnen verantwoordelijk zijn voor gewrichtsslijtage.
Een mooi voorbeeld hiervan is het bekende feit dat heupartrose veel meer voorkomt bij vrouwen dan bij mannen. Het bekken en de bekkenorganen zijn dan ook totaal verschillend bij man en vrouw en wie heeft er de meeste problemen in de onderbuik, de man of de vrouw? Problemen die ontstaan door de cyclus, de zwangerschap, de geboorte(s), enz…. Door deze interne storingen leiden de heupgewrichten erg, wat na verloop van tijd heupartrose tot gevolg kan hebben. In dezelfde richting verder denkend vormt dit ook een belasting voor de lenden en de knieën, met, u raadt het al, ook hier artroseverschijnselen.
Laten we afsluiten met het goede nieuws: Het slijtageproces kan een halt toegeroepen worden als het tijdig behandeld wordt. En in deze context betekent behandelen niet het toedienen van pijnstillers en ontstekingsremmers maar osteopathisch de problemen te laten aanpakken. Concreet dus wervelblokkades laten oplossen, organen en ingewanden laten controleren, kortom een checkup laten uitvoeren om bij die bepaalde patiënt zijn lichaam terug te laten “uitlijnen”. Dit heeft een grote kans op slagen zolang de gewrichten niet onherstelbaar beschadigd zijn. 

Conclusie 1: laat je dus preventief controleren en behandelen door een bekwame en gekwalificeerde osteopaat om de klachten en de slijtage voor te zijn.
Conclusie 2: in de loop van het verhaal zijn we op de humane behandeling over gegaan omdat het onszelf vaak bekender voorkomt, maar hetzelfde verhaal geldt ook voor je paard, je hond, je kat,……
Samengevat: ons lichaam is onderhevig aan slijtage, maar hoe beter de gewrichten “uitgelijnd” zijn, hoe minder ze zullen slijten en als er slijtage opgetreden is, kan die door een gepaste behandeling een halt toegeroepen worden om niet te ontaarden in een neerwaartse spiraal van pijn en daaropvolgende gewrichtsprotheses.